2 recensie (s)

  1. Ольга Твардовская, г. Томск

    Кому что, а я люблю необычные эксперименты в огороде. В прошлом году сажала тыкву Атлантик-гигант. Она выросла до 35 кг. Скажете, куда девать такую диковину? Сок, пастила и цукаты в нашей семье отлично идут и в будни, и в праздники! А в этом сезоне из тех же семян посадила рассаду тыквы на компостную кучу. Ждала супер-результата. Но сильно расстроилась при очередном обходе. Тыква так неудачно завязалась – не подойти к ней ни с какой стороны. Хотела подложить под нее доску и опоздала.

    Тыква стремительно меняла цвет, становилась яркой, как будто уже поспела. Все-таки я подлезла под нее и увидела, что плодоножка загнила у самого основания. Или я повредила, или дожди постарались. Пришлось снимать с кучи нашего монстра. Итог -15 кг против 35 прошлогодних.
    Мои подписчики охали и ахали, а Татьяна Прокошина-Сафонона на будущее дала совет: «Посыпьте древесной золой, предварительно аккуратно вычистив гниль и полив зеленкой ранку. У меня так же было, и я сумела остановить гниль. Тыква выросла здоровой». Воспользуюсь советом в следующем сезоне, если появится необходимость.

    antwoord
  2. Vera Nikolaeva, Volzjsk, Mari El

    In de herfst kreeg ik van een buurman een kruiwagen met pompoenen. Bijna allemaal hadden ze een ongebruikelijke vorm voor mij - zoals torpedomeloenen, alleen donkergroen. In het dorp waar onze datsja zich bevindt, worden dergelijke pompoenen in bijna elke tuin gekweekt om koeien en biggen te voeren. Hun schil is erg hard, net als plastic, het is moeilijk om met een mes te snijden. De smaak is niet slecht, zoetig, zonder een felle pompoengeur, precies goed voor soepen, omeletten en pannenkoeken.

    Maar ik werd vooral getroffen door hun houdbaarheid: een dikke schil - zeer goede bescherming. Eerst aten we gewone pompoenen en kozen we degene die begonnen te bederven. Alleen rustieke bleven over, van een oude onbekende soort. Februari is aangebroken, en ze hebben in ieder geval henna! Alleen het vruchtvlees is losser geworden en er is minder zoetheid. Daarom hebben we besloten om ze zonder mankeren te laten groeien, om aan het einde van de winter en in de lente niet zonder pompoenen te zitten. Inmiddels hebben we er aan het begin van de lente nog vier van.

    antwoord

Mini-forum van tuinders

Uw e-mail is niet zichtbaar